Nu meer fietsers dan eekhoorntjes

At this moment we are staying at the International Hostal near Harpers Ferry WV, maybe for the whole Memorial Day weekend, visiting Antietam Battlefield etc. Tuesday we left Stafford VA for Manassas; Sandy brought us almost there on her bike. From there we went to Fairfax Station VA where we had a wonderful stay with Joanne and Charlie Dyer. Yesterday we cycled up the Washington & Old Dominion Railroad Trail to Leesburg, a very nice and busy bike route - yesterday and today we encountered more cyclists than squirrels; until now it was the other way around! We met Fred Lonas from Purcellville VA twice who served us very much with route tips.

Voor het eerst tijdens onze 'fantastic expedition' moeten we gescheiden slapen. We logeren in het International Hostel bij Harpers Ferry WV, een soort jeugdherberg, en daar heb je slaapzalen voor jongens en meisjes. Het is niet anders! We konden hier ook de tent opzetten maar dat hebben we (gelukkig) niet gedaan. Op dit moment onweert en regent het; de stroom viel zelfs even uit. Het is hier best relaxt en gezellig, meest wandelaars die hier logeren. Want we zitten net als ruim drie weken geleden aan de Appalachian Trail. De eerste keer dat we bij de Trail kwamen was toen we bij Damascus Virginia in fietsten, en nu hebben we hem weer, op het moment dat we Virginia net zijn uitgefietst. Harpers Ferry, in een puntje van West-Virginia, ligt schilderachtig tussen een paar ketens van de Appalachians, op de plaats waar de Shenadoah rivier in de Potomac rivier uitkomt. Waar het plaatsje het meest bekend om is geworden kwam door de actie van John Brown, een heethoofd die in 1859 hier slaven wilde bevrijden maar werd gearresteerd door een detachement van het Amerikaanse leger, toen onder bevel van kolonel Robert E. Lee, de latere zuidelijke legerleider. De actie van Brown, en vooral het gedonderjaag daarover, was een van de vonken voor de Burgeroorlog.

Vandaag hebben we overigens maar liefst drie staten aangedaan. We hebben Virginia dus verlaten, zijn even in West-Virgina geweest en zijn nu in Maryland. We zijn vlak bij het meest noordelijke punt van onze tocht; ergens volgende week bereiken we Gettysburg - het beroemdste slagveld - in Pennsylvania. Deze week hebben we al weer heel wat mijltjes gefietst. Dinsdag heeft onze Wamshower-gastvrouwe Sandy ons een eind op weg gebracht richting Manassas. Daar vond in 1861 de eerste grote slag in de oorlog plaats, die vooral het noorden van veel illusies afhielp. Vooral de gedachte dat de oorlog zo over zou zijn. Niet alleen het noordelijke leger sloeg op een smadelijke vlucht. Ook het welgestelde volk uit Washington, dat toen dacht tijdens een lekkere picnic leuk naar de oorlog te kijken. Oorlog is wreed, werd toen beseft.

Van Manassas zijn we naar het noorden getrokken. We zijn we op een fiets-, wandel en ruiterroute terecht gekomen die is aangelegd op een oude spoorlijn, de Washington & Old Dominion (W&DO) Railroad. Hier moeten fietsers voorrang verlenen aan paarden maar we hebben nog geen paard gezien. Weliswaar is de W&DO een ellenlange route, maar ellenlang is geen probleem zolang er maar variatie is. Zo'n fietspad is weer eens wat anders dan een drukke highway en vanaf dit fietspad hadden we ook ruim zicht op de rijke voorsteden van Washington en de mooie omgeving. Op de W&DO zien we massa's fietsers (en joggers), veel meer dan eekhoorntjes. Dat was tot gisteren absoluut andersom. We denken dat we gauw een factor 100 tot 300 aan eekhoorntjes - die weliswaar lijken op de onze maar veel grijzer zijn en een dikke platte staart hebben - ten opzichte van fietsers zien. We hebben tot dan ook veel meer 'roadkills' - doodgereden dieren, tot herten toe - gezien dan fietsers. Maar goed, de massa's auto's slaan alles en vlak ook de zitgrasmaaiers niet uit; die dingetjes lijken na de auto's het meestgewilde vehikel hier. Sommige mensen, hoorden we, maaien voor hun 'mental therapy' wel twee keer per week.
Het was en blijft prachtig weer. Het is knoepertjeswarm: max. boven de 90F, ofwel 32-35C; als we 's ochtends tussen 8.45 en 9.15 wegrijden is het al 25C. En in deze contreinen gaat het weer fors op en neer. Dat betekent dat Bouke, als Inspecteur Pijlsnel, na wat rolling hills even moet kijken of wachten of de Brigadier niet te ver achterop raakt.