Dollywood, religie en bonen

We are in Greeneville TN now. This is a nice historic town, but somehow it is on its way back. Why, we wonder. It is a pity. This week we stayed for 3 nights in a luxe condominium in Pigeon Forge, visited Dollywood, went by bus to Gatlinburg, stayed there for not more than an hour, bought us a nice Mayfield icecream and ran away... In PF we waited for another thunderstorm to pass by. Luckily we did not meet any tornado, although we heard a lot about them in the news and yesterday we stayed in Newport TN where a small tornado passed by the other night. Eastern Tennessee has an amazing scenery to cylce through, especially with the bright weather we had today. We have now cycled more than 1000 miles; to Washington DC it will take another 1000. Tomorrow we will be in Jonesboro TN with a WarmShower host. Saturday or Sunday we will leave Tennessee where we have cycled for more than 3 weeks.

Greeneville, 30 april - Of we ons gewicht in bonen wilden weten? Tuurlijk: we kwamen op de weegschaal samen uit op 234.000 bruine bonen. En of we op de foto wilden met mascotte Duke op de achtergrond? Moesten we wel 'beans' zeggen als de foto werd genomen. En of we een mooie film over de boneninblikfabriek van Bush, since 1908, wilden zien. Mooi gemaakt, hoe gelikt ook, wel geloofwaardig. Bij toeval kwamen we afgelopen donderdag terecht in het bezoekerscentrum van deze fabriek in Chestnut Hill in de mooie heuvels van Ooost-Tennessee. Ze hadden mooie bankjes staan waar we lekker hadden geluncht. Of we binnen wilden komen en het winkeltje en het museum van de fabriek wilden bekijken, en of we vooral ook het gastboek wilden tekenen. En alle collega's werden door Dennis op de hoogte gebracht van ons verhaal. Ik moet zeggen dat ik wel onder de indruk ben van de PR van zulke middelgrote familiebedrijven: uitgebreid, professioneel, goed doordacht, gelikt (daar heb je het weer!) maar toch geloofwaardig.
Eerder die morgen kwamen we een mooi klein vliegtuigmuseum tegen, met een aantal mooie kisten en vooral een goede expositie van allerlei parafernalia en teksten erbij - het mooi inrichten van een museum kun je wel aan Amerikanen overlaten. Speciale vitrines waren gewijd aan de geestelijke verzoring - we zijn tenslotte nog steeds in de Bible Belt: een orgeltje in een kistje en dat soort dingen. En een passende liedtekst: Praise the Lord and Pass the Ammunition...
Het hele land hier is tot in zijn vezels doortrokken van godsdienstigheid, op een manier die ver van ons staat. De vele kerken noemden we al. Overal zie je zomaar opschriften met Jezus dit of dat, of alleen maar 'Jesus', in de tuin, op de nummerplaat van de auto. Op een petje van een oude man, die dan wel een t-shirt met mooie meiden erop aan heeft. Of het t-shirt van een mevrouw met opschrift dat Jezus alle puzzelstukjes weer aan elkaar zet. En bij een man met wie we in gesprek raakten over de belastingen in de VS en Europa, het stelsel van gezondheidszorg (hij had gehoord dat Nederland het beste van de wereld had), over de Moslims die de wereldheerschappij zouden nastreven en dat hij maar wat graag ons wou bekeren tot het Christendom... Dat gesprek hebben we toen vriendelijk beeindigd.

Afgelopen dinsdag zijn we van Mayville naar Sevierville gefietst - en heet dat het was! Z daarvan ligt Pigeon Forge, een grote verzameling van hotels in soorten en maten, pretparkjes idem dito, malls en outlets van grote merken kleding e.a. Valkenburg is er niets bij. En dat alles omdat hier zo'n 25 jaar geleden Dollywood is gevestigd, en daar profiteert iedereen van. Zoals mijn vader al zei: als het bij jou regent, drupt het bij mij. Aanvankelijk wilden we op een camping in PF een hutje nemen, maar dat was zo klein en karig dat we van de weeromstuit naar een appartementencomplex ( een 'condominium') vlakbij zijn gefietst en voor iets minder dan het dubbele (ca. $ 110/nacht) een enorm appartement (130 m2) met 2 sl.k., 2 badk. en een jacuzzi, 3 tv's, wasmachine en droger, een hele grote salon en een mooi balkon hebben gehuurd. Wel sneu hoor, dat we daarin moesten.. We zijn er 3 nachten gebleven, omdat Dollywood dinsdag dicht was en het woensdagavond heel slecht weer zou worden.
In Pigeon Forge en omgeving is eeen mooi systeem van bussen: de fun time trolley waar je je voor een habbekrats deftig kunt verplaatsen. We zijn naar Gatlinburg aan de voet van de Smokey Mountains gereden maar dat was zo'n super-Valkenburg - aan ons niet besteed - dat we er snel weer zijn weggegaan. We hebben er nog een lekker ijsje van Mayfield genuttigd (Mayfield is de zuivelfabriek in Athens TN, waar we zaterdag bij de grote baas op bezoek zijn geweest). En woensdag zijn we met het busje naar Dollywood gegaan, een pretpark - zo lijkt ons, want we zijn niet zulke pretparkfreaks - als alle andere. Doorsnee, lijkt ons. Met iets meer nadruk op muziek. Behalve Dolly Parton uit de luidsprekers en een optreden van een gospelkwartet - 45 min. was genoeg, toen werden we er wel een beetje wee van - hebben we geen streekmuziek meegemaakt maar wereldmuziek des te meer. Ze brachten met het Festival of Nations mooie muziek uit Zambia, de Cariben en Zuid-Amerika. Professioneel, gelikt ook wel, en natuurlijk met godsdienstige ondertoon. En verder zagen we demonstraties van ambachten, zoals een smid en een glasblazer en een show met roofvogels.
We zijn Dollywood iets eerder ontvlucht dan gepland omdat het wel erg dreigend werd. 's Avonds hebben we vanaf ons balkon het weer zich zien ontwikkelen. Veel meer dan zwaar onweer, met flinke regen en hagel, hebben wij niet gehad. Maar rondom ons - ook in plaatsen waar we eerder waren - waren tornado's; een recordaantal, en omvangrijker dan normaal. Op diverse TV-zenders waren voortdurend waarschuwingen, met indringende piepjes en instructies wat je moest doen als je erin terecht zou komen. Wij kijken nogal eens naar The Weather Channel, en vooral daar lustten ze er wel pap van; de berichtgeving was haast orgastisch van aard. Nu was de situatie ook buitengewoon ernstig en de ernstigste sinds tientallen jaren. Enfin, wij zijn er tot dusverre een beetje tussendoor gezwijnd. Eergisteren hebben we in een plaats gelogeerd waar de avond tevoor wel een kleine tornado was langsgetrokken. Het geeft wel een bende, hoor!

Gisteren zagen we weer geen camping in de buurt en het werd koud de afgelopen nacht. Dus van armoede hebben we maar een heel mooi en luxe, historisch hotel genomen..., in het centrum van Greeneville, in het noordoostelijke puntje van Tennessee. Het was gisteren prachtig scherp weer; het zicht op de omliggende bergen was prachtig. De weg was voor een deel eveneens geweldig: vierbaans, brede shoulder, en bijna geen verkeer - een spookrijder moet op dat stuk geweldig zijn best doen een ongeluk te veroorzaken! Maar verderop was de weg weer smaller, en meteen drukker, leek het wel.
Greeneville is een mooi historisch stadje, centrum van het gebied waar ze tijdens de Burgeroorlog zich niet wilden afscheiden van de Unie, en dus sympathiek stonden voor de Noordelijke zaak. Van de weeromstuit is het gebied hier toen militair bezet door de Zuidelijke troepen. Gr. is ook de woonplaats geweest van Andrew Johnson; hij werd president nadat Lincoln was vermoord. Zijn oude huizen staan er nog en er is een mooi bezoekerscentrum met een zorgvuldige expositie waarbij ook aandacht wordt besteed aan zijn zeer moeizame verhouding met het Congres die hem bijna had afgezet.

Het is nu 10.40 AM. Ik sluit af. Jullie zien wel weer wanneer we op de lijn komen. We hadden foto's willen plaatsen maar dat staat deze hotelcomputer niet toe. Vandaag gaan we naar Jonesborough, maar 35 km verderop. Daar hebben we afgesproken bij een WarmShower.
We hopen dat jullie inmiddels een goede en waardige Koninginnedag hebben gevierd. Even gedacht dat Trix nu wel de luit aan de wilgen zou hangen, maar geen enkel signaal ontvangen. Overigens wel flarden van het huwelijk in Londen gezien.