Weer wachten op zwaar weer

First for our American friends:
We are now in Collinwood TN, for two nights in a comfortable motel, waiting for severe weather conditions again, doing laundry and blog on a PC that we have in our room. Last week we came from Kosciusko - thanks for your hospitality, Donna and Gary -, rode the very nice Natchez Trace, camped in our little tent for three nights, had a motel and also a cabin on Tishomingo SP, MS. Last Saturday we crossed the Tennessee State Line. We enjoyed the scenery and nice weather, altough is was very hot: 80s and even 90s. We made a detour to Shiloh NMP and tomorrow we will be on the Trace again, heading for Nashville. We did meet very nice people, such as Sylvia from Portland Oregon on her low tricycle 'Myrtle the Turtle' and those farmer boys waiting with fresh water for us while climbing a steep hill.


Collinwood TN, 11 april.
Mooie gelegenheid om alle administratie, de was en zo te doen. En even bijkomen van de afgelopen zeer warme dagen. We hebben voor twee nachten een balzaal van een motelkamer - 72 m2 - met alle faciliteiten, o.a. een eigen PC! Bovendien worden er voor vanmiddag weer 'severe weather conditions' verwacht. Door de botsing tussen koude luchtstromen uit het noorden en warme uit het zuiden bouwen de weergoden in de atmosfeer regelmatig een heftig feestje. Dan kunnen we maar beter even van de weg zijn! Wij horen nu dat het tegen vieren wordt verwacht. Kiek'n wat't wurdt!
Intussen is de was voor ons gedaan, hebben we ons vergaapt - zittend op onze 'frontporch' met een stukje pizza - aan een hele stoet prachtige A-Fordjes die in een stoet van 200-300 exemplaren onderweg zijn van Nashville naar Natchez over de Natchez Trace. Vorige week hadden we al van Bonny en Wayne op de camping gehoord dat ze er aan zouden komen.

Het is hier dus uitzonderlijk warm (geweest). De afgelopen dagen zaten we ver in de 30 gr. Gelukkig wordt het weer een beetje dragelijk als de thunderstorms voorbij zijn. Vorige week dinsdag zijn we vertrokken vanuit Kosciusko, noordwaarts over de Trace. Maandagavond had onze gastvrouw nog een stel uitgenodigd voor het eten, Johnny en Maureen. Hij is een presentator voor een plaatselijk radiostation, is in Nederland geweest voor een grote fietstocht (Oisterwijk) en is een echte Civil War buff. Southerners ("First, we are Mississippians, second Southerners and then Americans") hebben het wat ongemakkelijk met de burgeroorlog: Slavernij was niet de echte reden, het ging om de economische verschillen en om de zelfstandigheid van de staten (de zgn. States Rights), vinden ze. Ze hebben geen gelijk, vind ik, maar ik vond het ook niet kies om ze al te zeer tegen te spreken. Overigens vond Johnny ons routeplan geweldig; we zien wel ongeveer de beste plekken.

De Trace is een mooie, heel rustige route, wel aangelegd en onderhouden op een manier die aan Zwitserland doet denken. Er wordt geen enkel billboard of wat daar op lijkt, toegestaan. Zo zijn we ongemerkt de plek voorbij gereden waar de Nederlandse journaliste Esther Hageman een paar jaar geleden op haar fiets is verongelukt; geen monumentje dus. Ieder weet hier wel van dat ongeluk.
Onderweg kwamen we Sylvia uit Portland, Oregon tegen. Zij is met haar lage driewiel ligfiets al sinds september, met onderbrekingen, op weg naar Nashville. Haar tricycle heeft ze Myrtle the Turtle genoemd, vanwege de snelheid, hoewel ze voor deze tocht een electromotortje voor trapondersteuning heeft gemonteerd. En we zien op de Trace heel veel RV's (recreation vehicles): grote bussen met een auto aangehaakt, zgn. fifth wheels, en hele grote caravans. Meestal zijn het retired people, huis verkocht, de winter ontvluchtend. Wayne en Bonny vonden het maar niks: van Walmart naar Walmart en van Starbuck's naar Starbuck's (zij hebben een klein campertje en zeiden: we have the same facilities as they except the space, and in the winters we are at home); 's winters kun je toch ook goede boeken lezen bij je haardvuur. Ons idee! Wij kunnen ons niet goed voorstellen zo alsmaar op pad te zijn. En zij niet als het om onze fietstocht gaat...., zei Ge.
We zien trouwens veel Quebecois onder de RV-nomaden; we spraken zelfs een mevrouw Cloutier... (Geen familie, Josianne!)

We hebben nu drie nachten gekampeerd, in ons nieuwe Hubba Hubba tentje. Mooi klein tentje, heel makkelijk op te zetten, goed materiaal. En ook de andere spullen voldoen goed. Kleine Zoon hoeft niet bang te zijn dat Ouders met Peppi- en Kokki-spullen op pad zijn gegaan.... Trouwens, we hebben een keer na een lange dag fietsen (97 km) wel een cabin genomen, diep in het bos op Tishomingo State Park.

Afgelopen zaterdag hebben we de staat Mississippi verlaten en zijn we Tennessee binnen gereden. Vanaf Pickwick Landing State Park zijn we in de hitte naar het slagveld van Shiloh gefietst. Al die slagvelden - en zo zullen alle volgende ook zijn - zien er fantastisch verzorgd uit, maar in het terrein voel je op geen enkele manier de 'carnage of battle'. Laat onverlet dat je de geografie van de omgeving in je opneemt. En ze hebben in de bezoekerscentra overzichtelijke kaarten en vaak goede documentaires. Even zouden we er niet terecht hebben gekund vanwege de evt. 'shutting down of the government', een hete politieke discussie hier op dit moment. Shutting down zou zijn op onze bezoekdag om 12.00 uur 's nachts.

Gisteren zijn we na het uitstapje van 3 dagen weer naar de Trace gereden. Gisteren hadden we het erg zwaar, door de hitte (34 gr.) en door de hellingen. Anders dan ik voor ons vertrek beweerde, is het hier allerminst vlak. We hebben regelmatig hellingen van meer dan 10 %, en dan gaat het ook weer even hard naar beneden (soms meer dan 50 km/u). Gistermiddag werden we staande gehouden door twee simpele boerenjongens die met bekers koud water op ons stonden te wachten. Zo lief! Waar we vandaan kwamen en waar we heen gingen. Holland? Nooit van gehoord. Next to Germany. Dad, these folks coming from Germany. Ook nog water en frisdrank gekregen van oudere mannen: kom even ztten! Dat maakt onze dag toch wel weer. En dan aan het eind van een lange hete dag, een grote kamer met heerlijke bedden en alle comfort, en als altijd de fietsen mee op de kamer. Alleen, ze hebben hier geen bier, want het zijn hier heel christelijke en ' droge' county's - alcohol mag hier niet worden verkocht. Dacht ik dat de drooglegging al meer dan zeventig jaar geleden was opgeheven.

Als ik deze tekst afrond, is het nog steeds droog. Het dreigt en waait hard; het is nog 83 gr. F (28 C). Nadat ik de tekst heb geplaatst ga ik kijken hoe het met de foto's moet. Het uitzoeken zal nog de grootste klus zijn, want we hebben al meer dan 600 foto's gemaakt!